Το θέμα του φετινού Συνεδρίου της ΕΑΣΕ είναι κάτι που το δούλεψε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό όλη η ομάδα και πιστεύω ότι κινητοποίησε τα 400 μέλη που το παρακολούθησαν. H ονομασία Ηγεσία με Σκοπό εξ ορισμού μας ωθεί να αναλογιστούμε πρώτα το αρχέγονο ερώτημα του ποιος είναι ο σκοπός μας ως ανθρώπινα όντα.
Ο σκοπός της ζωής μας αποτελείται από κινητήριους στόχους – τους λόγους για τους οποίους ξεκινούμε κάθε πρωί την ημέρα μας, που καθοδηγούν τις αποφάσεις της ζωής μας, που διαμορφώνουν τη συμπεριφορά μας, που μας δίνουν μία αίσθηση κατεύθυνσης, που δημιουργούν νόημα και εμπεριέχουν το προσωπικό μας αποτύπωμα σε αυτόν τον κόσμο.
Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο σκοπός συνδέεται στενά με την εργασία, μια εργασία που δίνει νόημα στην καθημερινότητά τους. Ας διευρύνουμε το συγκεκριμένο ερώτημα, προσεγγίζοντας το ζήτημα της ύπαρξης ενός ανώτερου σκοπού στις επιχειρήσεις που διευθύνουμε.
Η σημασία της Ηγεσίας Με Σκοπό δεν προέκυψε ως απλή αναγκαιότητα της εποχής. Είναι το αποτέλεσμα συνεχών ιστορικών και κοινωνικών ζυμώσεων. Η έννοια του καλού απασχόλησε την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. «Ομολογουμένως τη φύσει ζην, όπερ ταυτό του κατ’ αρετήν ζην» δίδαξαν οι στωικοί φιλόσοφοι.
Από το μοντέλο της χαρισματικής ηγεσίας και συχνά απόμακρης Ηγεσίας του παρελθόντος περάσαμε στην Ηγεσία με Σκοπό. Γιατί η ανθρωπότητα χρειάζεται ηγέτες που να την εμπνέουν περισσότερο από ποτέ.
Τέτοιου είδους ηγέτες άλλαξαν ριζικά τον κόσμο. Δημιούργησαν το μέλλον που είναι το δικό μας παρόν. Αρκεί να αναλογιστούμε την έννοια των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ισότητας χωρίς το Νέλσον Μαντέλα. Στο παγκοσμιοποιημένο σημερινό περιβάλλον ο ρόλος των επιχειρήσεων και των ηγετών τους είναι ρόλος διαμορφωτή των εξελίξεων και όχι παρατηρητή.
Την τελευταία διετία νικήσαμε μαζί μία πανδημία, που μας υπενθύμισε την αλληλεξάρτηση μας. Γίναμε μία αλυσίδα για να επιτύχουμε έναν κοινό σκοπό. Η εποχή μας επιτάσσει να το ξανακάνουμε. Ένας πόλεμος κλιμακώνεται μέρα με τη μέρα χωρίς να διαφαίνεται προοπτική παύσης του πυρός. Ο πληθωρισμός και οι ανατιμήσεις λυγίζουν τα αδύναμα τμήματα της κοινωνίας. Η κλιματική αλλαγή μας δείχνει τα δόντια της. Το αύριο δεν είναι δεδομένο.
Στο παρελθόν ίσως είχαμε την πολυτέλεια ως ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων να εστιάζουμε στο δέντρο, τους στόχους μας, τις ευθύνες μας, τον κλάδο μας, το ανθρώπινο δυναμικό μας. Σήμερα πρέπει να δούμε όλοι μαζί το δάσος. Αυτό είναι το κοινό καλό.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ εκφώνησε κάποτε μία συγκλονιστική ομιλία με τίτλο “I have a dream”. Το όραμά του ενέπνευσε, κινητοποίησε και έγινε αφορμή για να αλλάξει ο πλανήτης και η ιστορία.
Η δική μας αφετηρία μπορεί να είναι το “I Have a Purpose”.
Σας καλώ να εμπνευστούμε και να προβληματιστούμε. Ας πάρουμε λίγο ουσιαστικό χρόνο και ας κάνουμε μια παύση. Ας στοχαστούμε ποιος επιθυμούμε να είναι ο ανώτερος σκοπός των επιχειρήσεών μας. Ας εστιάσουμε σε αυτόν και ας εργαστούμε ομαδικά και υπεύθυνα για την επίτευξή του.
Εύχομαι πραγματικά όλες αυτές οι σκέψεις, οι απόψεις, οι μελέτες και τα βιώματα ηγεσίας που παρουσιάστηκαν στο 33ο Συνέδριο της ΕΑΣΕ να γίνουν μια θερμοκοιτίδα θετικών αλλαγών και περισσότερων δράσεων με κοινωνικό αποτύπωμα. Σήμερα πρέπει να δούμε όλοι μαζί το δάσος. Αυτό είναι το κοινό καλό.
